بسمه تعالی
وقوع حوادث و بلایای طبیعی، در تمام جهان و از جمله کشور ما همواره خسارت‎های جبران‎ناپذیر انسانی و تبعات سنگین مالی را در پی داشته و خواهد داشت. شواهد نشان می‎دهد با پیشرفت دانش بشر، تلفات انسانی در پی رخداد حوادث و بلایا کاهش یافته اما تعداد افراد تأثیرپذیرفته از این وقایع و نیز میزان خسارت به اموال و دارایی‎ها به طور قابل توجهی رو به افزایش گذاشته است. این امر می‎تواند هشداری جدی برای سیاست‎گذاران، تصمیم‎سازان و تصمیم‎گیران جوامع مختلف باشد. اسناد بالادستی ملی و بین‎المللی برای مسئولان جمهوری اسلامی ایران نیز تکالیف متعددی را مشخص کرده‎اند. به‌عنوان مثال بندهایی از سیاست‎های کلی سلامت (ابلاغی توسط رهبر معظم انقلاب)، به ویژه بند 2 این سیاست‎ها و از جمله «کاهش مخاطرات و آلودگی‌های تهدیدکننده سلامت مبتنی بر شواهد معتبر علمی»، بر مواردی تأکید دارد که برای عملیاتی کردن آن‎ها نیازمند توجه جدّی به مقولۀ مدیریت علمی، متوازن، همه ‎جانبه و نظام‎مند حوادث و بلایا هستیم. عنایت به این موضوع را در اسناد مهم بین‎المللی نیز می‎توان به وضوح مشاهده کرد؛ از جمله «چارچوب جهانی کاهش خطر بلایا برای سال‌های 2015 تا 2030» (معروف به چارچوب سِندای) که توسط سازمان ملل متحد، با مشارکت همۀ کشورها از جمله ایران، تهیه و تدوین شده است. در اولویت‎های چهارگانۀ این سند نیز حوزه سلامت به طور ویژه مورد تأکید قرار گرفته است. موارد فوق دلایل محکمی است برای توجه جدی سیاست‎گذاران نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران به مقولۀ مدیریت خطر حوادث و بلایا. خوشبختانه در کشور ما نظام سلامت همواره از پیشگامان توجه به مقولۀ ظرفیت‎سازی و توسعه دانش و فن‎آوری در حوادث و بلایا بوده است. تأسیس رشتۀ «سلامت در بلایا و فوریت‎ها» در مقطع دکتری تخصصی از جمله اقداماتی است که موجب شده تعداد قابل توجهی پژوهشگر به تحقیق پیرامون ابعاد مختلف این حوزه بپردازند. تدوین کتاب حاضر با مشارکت نویسندگان متخصص در عرصه‎های مرتبط، با هدایت فنی هیئت ممتحنه و ارزشیابی رشته سلامت در بلایا و فوریت‎ها نیز گام بلندی در مستندسازی شواهد علمی بومی و عرضۀ آن به جویندگان دانش محسوب می‌شود؛ که امیدوارم مورد توجه مخاطبان قرار گیرد. فرصت را مغتنم شمرده برای نویسندگان و خوانندگان این کتاب ارزنده و همچنین پژوهشگران، دانشمندان و تلاش‎گران حوزه‎های عملیاتی این عرصه، آرزوی توفیق روزافزون می‌نمایم.